Ելույթ ունենալով Ազգային ժողովում, Նիկոլ Փաշինյանն ընդունել է այն, ինչը բազմիցս նշել են տարբեր փորձագետներ, սակայն հերքվել է իշխանությունների և իշխանամետ շրջանակների կողմից. 2022 թվականի հոկտեմբերին Պրահայում Նիկոլ Փաշինյանը Իլհամ Ալիևի հետ պայմանավորվել էր «միմյանց տարածքային ամբողջականության փոխադարձ ճանաչման շուրջ»։ Այսինքն՝ Հայաստանը ճանաչել է Ադրբեջանի ինքնիշխանությունը Լեռնային Ղարաբաղի նկատմամբ։ Սակայն ԱԺ-ում այս ելույթում Փաշինյանը հայտարարեց, որ սա բավարար չէ պաշտոնական Բաքվին, այլ կերպ ասած՝ Ադրբեջանն իր առաջ կանգ առնելու խնդիր չի դնում և չի բավարարվելու միայն Արցախը կլանելով։ Տարեսկզբից ի վեր սա երրորդ դեպքն է, երբ Փաշինյանը բացահայտ (վերջին 2 անգամ իր ասուլիսների ժամանակ), հրապարակավ ընդունում է, որ Հայաստանի ապագան, տարածքային ամբողջականությունը և ինքնիշխանությունը վտանգված են։

Նորից դիմենք գեներալ-լեյտենանտ Դենիկինին․ ով, եթե ոչ նա գիտեր 1918-20 թթ․իրադարձությունների և դրանց իրական հեղինակները՝ «բոլշևիկները» և նրանց «խնամակալները» Արևմուտքում: Այո, այո, մի զարմացեք․ նրանք, ովքեր երազում էին Իրանի և Ռուսաստանի կործանման մասին՝ ի դեմս «մոսկովյան բոլշևիկների», ստացան և ունեցան աշխարհաքաղաքական մեծ նախագծի հուսալի ու հավատարիմ իրագործողներ ոչ միայն եվրասիական տերությունների, այլև հենց քաղաքակրթության ոչնչացման համար։ Հենց դա էլ այժմ փորձում են կյանքի կոչել Արևմուտքը և նրա իսկական «տերերը», որոնց, թեկուզ հազվադեպ, բայց դիպուկ անվանում են «քրիստոնյա-սիոնիստներ»։

Պետական դավաճանի հետ պայմանավորված ելույթ է ունեցել հարևան գերագույն ոչխարը...

Ամեն ինչ սկսվեց հենց այն պահից, երբ Թուրքիան որոշում կայացրեց ռազմական գործողություններ սկսել Հայաստանի դեմ։ Ըստ Nordic Monitor-ի բացահայտած հույժ գաղտնի փաստաթղթերի՝ արդեն 2000 թվականին կազմվել էր “TSK Altay Planlama Direktifi ve Oğuztürk Hava Harekât Planı” ծրագիրը, որը կարճ կոչվում էր «Ալթայ»: Ըստ փաստաթղթերի՝ Թուրքիան պետք է ռազմական գործողություններ սկսեր Հայաստանի դեմ՝ միաժամանակ օդային և ցամաքային։

Տարիներ շարունակ բազմաթիվ հեղինակներ և հետազոտողներ ուսումնասիրել են այն ֆենոմենը, թե որտեղից է հայտնվել արտատարածաշրջանային երկրների և այլ «խաղացողների» «ցատկահարթակը», որը գրեթե 1991 թվականից ի վեր օգտագործվում է տարատեսակ հարձակումների և սադրանքների համար, ընդ որում ՝ միանգամից երկու տերությունների՝ Իրանի և Ռուսաստանի դեմ։ Խոսքը, իհարկե, «Ադրբեջանի հանրապետության» մասին է, որը 1991 թվականից իրեն հռչակել է իբրև «առաջին» նման հանրապետության՝ «ԱԴՀ»-ի իրավահաջորդը։ Ընդ որում, պետք է հստակ իմանալ և հասկանալ, որ այս տարածաշրջանում ոչ մի դարում, ոչ մի հազարամյակում չի եղել որևէ անկախ կամ նույնիսկ կախյալ պետական կազմավորում՝ «ադրբեջան» տեղանունով։

Հարգելի՛ պարոն Կլաար, Մինչ այսօր Դուք հայտարարում էիք, որ ԵՄ առաքելության շրջանակներում շատ «թափանցիկ» աշխատում եք Ադրբեջանի հետ և շաբաթը մեկ նախապես տեղեկացնում եք դիտարկման ժամանակացույցի մասին, Ձեր «թափանցիկ» գործելաոճին Ադրբեջանը պատասխանում է «ներթափանցիկ» գործելաոճով։

Պատերազմի և պարտության կուսակցության վարած քաղաքականության արդյունքում ադրբեջանական դիվերսիոն խումբը ներթափանցում է Հայաստանի Սյունիքի մարզի բնակավայրեր՝ վտանգելով տեղի բնակչության անվտանգությունը։ Բայց սա բավարար չէ, և որպես հաստատում Փաշինյանի այն խոսքերի, որ եվրոպական դիտորդական առաքելությունը գալիս է Հայաստան՝ հետևելու երկրում ռուսական զորքերի տեղաշարժին, ամերիկյան «Politico»-ն հայտնում է, որ ԵՄ դիտորդական առաքելությունը ՀՀ-ում պարեկային գործունեության մասին, ինչպես նաև այլ տեղեկատվությամբ ԿԻՍՎՈՒՄ Է Ադրբեջանի հետ։

Թուրքիայի հանրահռչակ վերլուծաբան, լրագրող՝ Թօքայ Կէօզիւթօքի (Tokay Gözütok, 1944-2020թթ․) մասնագիտական կարիերան ձեւաւորուել է նաեւ «Թերջուման» (Tercüman) թերթում, 1962 թուականից։ Աշխատակցել է «Մեյդան» (Meydan) թերթին և «Ֆլեշ ԹիՎի»-ին (Flash TV)։ Որպէս մամուլի խորհրդատու պաշտօնավարել է Ստամբուլի հին թաղամասերից՝ Էմինյոնիւի քաղաքապետարանում։

Հարավային Կովկասը կարող է լինել կամ Ռուսաստանի, կամ Թուրքիայի ազդեցության տակ. երրորդ տարբերակ չկա։ Հարավային Կովկասը Արևմուտքին պետք է Ռուսաստանի դեմ կռվելու համար, Ռուսաստանին պետք է իր հարավային սահմանները պաշտպանելու համար։